فى ذكــريات تحضير الشنط

الحاجه ام الرأفتانى.. اطيب من الطيبه.. وده يرجع لجذورها الريفيه الكريمه..فرغم زحمه المدن من اسكندريه والقاهره وحتى السفر لنيويورك..الا انها مازلت الست الطيبه اللى بتحب الناس كلها..والحاجه لما تفرح تعيط..ولما تزعل تعيط..لما اسافر واسيبها تعيط..لما ارجع م السفر تعيط...اخود البكالريوس تعيط..ماجستير تعيط..وده سبب خلانى افكر جادا انى اعمل الدكتوراه..يمكن تغلط وتزغرط

واتذكر مره واحنا فى نيويورك..كنا رايحين مطعم وكان فى ناس يهود..وقلت لها ان الراجل اللى قاعد ورانا ده..يهودى.. فالحاجه مصمصت على شفايفها... وقالت يا عينى..يا حول الله يا رب.. ما تقولش ان الراجل عنده جرب ولا حاجه

والحاجه طيبه اوى.. وفاتحه البيت بتاعنا وكاله..اللى الرايح واللى جاى يدخل ..ولازم تحلف ميت يمين انهم لازم يكلوا.. او يشربوا ..وفى اغلب الاحيان..لازم يكلوا ويشربوا.. ولو كان مسموح كانت تحميهم كمان.. وانا لما كنت بابعت حاجات من نيويورك هنا مع اصحاب لى نازلين مصر..كنت با حذرهم ..انهم مايكلوش يومين قبل مايروحوا للحاجه..علشان الحاجه لازم تطبخ لهم.. وبناء عليه كل اصحابى هرشوا الفيلم.. وبقوا يروحوا البيت عندنا واقعين من الجوع وبناء على طيبه قلب الحاجه.. كل اصحابى بنين وبنات حسوا بالاطمئنان لها وارتاحوا لها خالص ..فساعات اكون انا بره البيت ..وارجع متأخر..وادخل البيت الاقى واحد صاحبى حلوف نازل اكل ماتقولش انه فى موائد الرحمن..واسأله انت هنا من امتى.. يقول لى من فتره..عادى يعنى..قيمه طبقين رز وطبق بطاطس واحيانا اخرى ادخل البيت الاقى واحده صديقه قاعده مع الحاجه والاثنين نازلين سح سح سح.. خير يا جماعه.. كانت صديقتى دى بتشكيلها من خطيبها او جوزها او انها تعبانه فى شغلها
والحق اقول..انا لما انزل مصر اجازه..بأنزل فى فنادق..وباحجز للحاجه معايا علشان نتفادى اصدقائى من الحلاليف الجياع لمده معينه..بس بعد يومين بالكتير الحاجه بتحن للبيت لان الناس وحشوها والجيران.. وبناءا عليه نسيب الفندق وارجع البيت اتفرج على اصحابى وهما بيكلوا اويجوا يعيطوا من هجر الحبيب خلاص هانت..ان شاء الله.. هاشوف الحاجه..واللى مزنوق يبقى يقولى وانا اخليها تدعى له

الدعوه بدولار

Posted in: أشخاص,الرأفتــانى,الرأفتانى الاجتماعى,ذكريات